Opštinsko Udruženja NOR-a 1941-1945 Herceg Novi i JU Muzej “Mirko Komnenović” i galerija “Josip Bepo Benković” položili su vijence na spomen obilježje i evocirali uspomene na životno djelo Josipa Bepa Benkovića koji je dio svog života proveo u Herceg Novom.
Josip Bepo Benković je jedan od heroja iz vremena kada je junaka bilo malo i zato je važno da uspomena na njega i njegovo djelo živi, kazao je Milan Vajagić, član Upravnog odbora Udruženja NOR-a 1941-1945 Herceg Novi.
– Njih je rodila nevolja naših naroda i odlučnost jednog revolucinarnog pokreta da zbriše patnje i muke miliona naših ljudi i otvori novu stranicu u životu naše zemlje Jugoslavije. Josip Bepo Benković je pripadao toj veličanstvenoj plejadi heroja humanista koji su dali svoj život u NOB-u i socijalističkoj revoluciji, kazao je Vajagić.
Vajagić je dodao da je Ana, majka Josipa Bepa Benkovića, svu svoju imovinu, testamentom ostavila Opštinskom udruženju Saveza boraca NOR-a u Herceg Novom. Podsjetio je da je 15. decembra 1966. godine, nakon zatvaranja Umjetničke škole, otvorena galerija koja nosi ime ovog revolucionara čiji su korijeni, po majci, iz Herceg Novog.
Direktorica JU Muzej i Galerija Slavica Božović, istakla je da je upravo ta 1966. godina uzeta kao početak rada ustanove, a prvi Zimski salon organizovan je februara 1967. godine.
– Danas se u Galeriji čuva 14 početničkih radova Josipa Bepa Benkovića, koji svjedoče o njegovom ranom talentu. Potpisani su i datiraju iz 1917/18 godine. Potom, tu je 176 studija i crteža nastalih tokom Bepovih studija umjetnosti u Beogradu, kao i sedam slika rađenih tehnikom ulje na platnu iz 1940. godine. Od osnivanja 1966. godine u Galeriji je priređeno pet većih izložbi posvećenih ovoj svestranoj i energičnoj ličnosti koja ne zaslužuje zaborav, kazala je direktorica Božović
Prethodno je pročitala kazivanje Đuka Perčinovića koji je zajedno sa školskim prijateljem, Josipom Bepom Benkovićem, osnovao PVK Jadran.
Josip Bepo Benković rođen je u Zadru 1. novembra 1906. godine, a od 1921. stanuje u Herceg Novom gdje je nastavio školovanje u nižoj gimaziji. Višu gimnaziju završio je u Kotoru gdje je i maturirao 1927./1928. odine. U Beogradu je uporedo završio pravo i umjetničku školu u klasi profesora Ljuba Ivanovića. Govorio je italijanski, ruski, francuski i njemački jezik. Sa Andrejevićem Kunom, Mirkom Kujačićem, Borom Baruhom i drugima, formira umjetničku grupu „Život“. Pisao je za tada progresivne časopise „Stožer“ i „Naša Stvarnost“.
U jesen 1940. godine kao slikar-umjetnik i namještenik Pošte u Beogradu, primljen je za kandidata, a uskoro i za člana KPJ. Okupatorska specijalna policija ga hapsi 25. decembra 1942. godine, a potom i strijelja u noći 18/19 februar 1943. godine.
