Svjetski je dan borbe protiv side, a ovogodišnja kampanja se odvija pod sloganom „Jednakost“. U Crnoj Gori je na kraju 2021. godine sa HIV-om živjelo 266 osoba (237 muškaraca i 29 žena), što čini da je registrovana prevalencija ove infekcije u Crnoj Gori 0,04%. Korišćenjem epidemioloških modela, procjenjuje se da je stvarni broj osoba koje u našoj zemlji žive sa HIV-om oko 400, pa se smatra da nešto oko jedne petine inficiranih nije dijagnostikovano, tj. nisu svjesni svog HIV statusa, saopšteno je iz Instituta za javno zdravlje.
Sve inicijative koje se godinama sprovode imaju za cilj podizanje svijesti o HIV infekciji, ali i podsjećanje na značaj postignutih rezultata u prevenciji i liječenju, pružanju podrške inficiranim osobama, kao i odavanju pošte preminulima.
Prvi slučaj HIV infekcije u našoj zemlji je registrovan 1989. godine i od tada do kraja 2021. godine, registrovana je ukupno 331 osoba inficiranih HIV-om, od kojih je 47% u momentu otkrivanja infekcije bilo u stadijumu side. U istom periodu 65 osoba je umrlo od side. Najveći broj HIV infekcija (76%) dijagnostikuje se u uzrastu 20-39 godina, a značajno veći broj inficiranih su muškog pola. Najčešći put prenosa infekcije (88% slučajeva) je preko nezaštićenog seksualnog odnosa. Najveći broj inficiranih je registrovan u Podgorici (44%) i primorskoj regiji (38%).
Tokom ove godine, do kraja novembra, registrovane su 32 osobe inficirane HIV-om, od kojih su skoro trećina osobe koje imaju dijagnostikovanu HIV infekciju od ranije, koristili su terapiju u drugoj državi, ali su od ove godine na terapiji u našoj zemlji.
HIV (Virus Humane Imunodeficijencije) je virus koji se vezuje za imune ćelije organizma i uništava ih. Osobe koje žive sa ovim virusom mogu se osjećati i izgledati potpuno zdravo i biti godinama bez simptoma, ne znajući da su zaražene i mogu da prenose virus drugima. Jedini način da neko sazna da li je zaražen HIV-om je da uradi test na HIV.
Virus HIV se prenosi nezaštićenim seksualnim odnosom sa inficiranom osobom, kontaktom sa inficiranom krvlju i sa inficirane majke na dijete tokom trudnoće, porođaja i dojenja.
Ovaj virus se NE prenosi uobičajenim socijalnim kontaktom (ljubljenjem, grljenjem, rukovanjem); upotrebom javnih kupatila, bazena, tuševa, sauna; kašljanjem, kijanjem; liječenjem u bolnicama, ambulantama i kod stomatologa, ukoliko se primjenjuju uobičajene higijenske mjere; dijeljem zajedničkog pribora za jelo; ogrebotinama i ujedima domaćih životinja (pas, mačka, itd) i ujedima insekata; brigom o osobama zaraženim HIV-om i oboljelim od AIDS-a, ukoliko se primjenjuju uobičajeni higijenski standardi.
Rizik za prenos HIV-a povećava se stupanjem u rizične seksualne odnose (sa nepoznatim osobama, pod dejstvom alkohola i droga, mijenjanjem više seksualnih partnera/partnerki, nekorišćenjem kondoma) kao i upotrebom nesterilnog pribora za injektiranje droga.
Ako se HIV infekcija otkrije na vrijeme, u ranijem stadijumu, i ako se odmah započne sa liječenjem, osoba inficirana HIV-om može imati dug i kvalitetan život. Antiretrovirusni lijekovi dovode do smanjenja količine virusa ispod nivoa detekcije što sprječava prenošenje virusa na zdrave osobe, tj. osoba inficirana HIV-om koja je na terapiji i ima dobar terapijski odgovor ne može prenijeti virus na neinficirane osobe. Važni elementi za održavanje dobrog kvaliteta života osoba sa HIV-om je, osim dostupnosti savremene terapije, i podrška porodice i zajednice.
Testiranje se obavlja brzim testovima, nije potreban uput ni zdravstvena knjižica, a rezultat je gotov za manje od 30 minuta.
