„Svaka od ovih žena, pojedinačno, kroz različita vremena, uspjeva da postigne maksimum u svojoj profesiji, kao i da nas zadivi i zaintrigira svojom životnom pričom…“, rečenica je iz knjige našeg profesora i istoričara umjetnosti Lazara Seferovića, a odnosi se, bez sumnje i na našu sagovornicu Valentinu Kulinović koja je na čelu hercegnovske Gradske muzike, ansambla koji traje 135 godine. Uporna, istrajna, sa neophodnom dozom strogosti ali i duhovitosti , za našu rubriku sa velikom ljubavlju i ponosom svjedoči o muzičko-porodičnoj atmosferi u Gradskoj muzici, navodi kako osmjeh, pjesma i igra uvijek prate članove, smatra da je velika čast i privilegija, ali i velika odgovornost biti na čelu institucije koja traje duže od vijeka, priča koliko je doba korone Muzici promijenilo navike, te kaže da je ponosna što su uspjeli da u 2020. godini održe dva defilea uprkos lošoj epidemiološkoj situaciji.
U nastavku otkrijte zbog čega Valentinino srce bira Herceg Novi…
Piše: Viktorija Samardžić
Na koji način čuvate i njegujete tradiciju Gradske muzike dugu 135 godina na kojoj bi nam svako pozavidio, i na šta ste najviše ponosni?
NVO KUD Gradska muzika Herceg Novi amatersko je društvo, a sama reč amaterizam dovoljno kazuje da se članovi društva tu nalaze iz ljubavi prema muzici, igri, druženju i stvaranju atmosfere muzičke porodice. Ja sam najviše ponosna upravo na tu muzičko-porodičnu atmosferu u našoj muzičkoj zajednici. Kao i svaka porodica, i naše društvo (organizacija) prolazila je kroz razne faze, uspone i padove. Nije lako trajati!
Prvo veliko zvanično priznanje od osnivanja bilo je u Ljubljani 1922. kada je orkestar osvojio prvu nagradu, a kasnije je uslijedilo i mnoštvo drugih nagrada. Kako danas proslavljate sve svoje uspjehe i da li imate neki poseban ritual?
Proslavljamo uspehe, naravno, i ne samo uspehe Gradske muzike, tu su i rođendani, razni uspesi naših članova i na drugim poljima i aktivnostima. Uvek su tu osmeh, pesma i igra, kako na nastupima tako i u proslavljanju uspeha.
Na Dan Opštine, 28.oktobra 2015, dobili ste nove uniforme koje vam savršeno „figuraju“ i sa kojima ste već uveliko prepoznatljivi u svijetu. Da li i u kojoj mjeri je neophodno ulaganje u jedan ansambl da bi se iz godine u godinu razvijao u što boljem pravcu?
Upravo tako. Od 2015. godine nastupamo u novim uniformama. Da bi ansambl poput našeg izgledao tako kako izgleda (a trudimo se da uvek izgledamo reprezentativno i na ponos gradu i državi), potrebna su velika ulaganja: od uniformi, obuće, mažoret i muzičkih rekvizita i onoga najskupljeg – muzičkih instrumenata. GMHN od druge polovine 1887. pa do danas ima podršku gradske uprave i ona je sve ove godine u kontinuitetu, nekad manja, nekad veća. Takođe, brojni su i prijatelji, dobrotvori društva, koji nas pomažu i nesebično su uvek uz nas. Prijatelji i dobrotvori društva su brojni i u svim godinama koje su ostale za nama.
Vaše sviranje i igra mažoretkinja oduševljava naročito turiste, a trudite se da svaku osobu koja vam priđe u toku nastupa ili poslije, poštujete. Da li mislite da to ima veze sa senzibilitetom koji je mahom isti kod svih vaših članova, te da ljudi prepoznaju onu morsku pitomu stranu u vama?
„Osmeh se osmehom vrati. “ Publika prepozna i oseti našu energiju, a naravno, kako kažeš, morsku pitomu prirodu.
Da li možete da se prisjetite najzanimljivije anegdote sa neke turneje?
Brojne su anegdote. Sa nama nikad nije dosadno. Možda nije zgoreg prisetiti se jedinstvenog nastupa, defilea pod prolećnim pljuskom u maju 2018, u Beogradu, koji je zapisan i u monografiji Praznika mimoze .
Nije uobičajeno d vidimo žene kao predsjednice Gradske muzike. Kolika je to privilegija, ali i zahtjevan posao?
Biti na čelu institucije koja beleži trajanje duže od veka je velika čast i privilegija, ali i velika odgovornost. Trudim se svakodnevno da opravdam poverenje svojih članova.
Koliko je doba korone Gradskoj muzici promjenilo navike, uobičajene događaje i cjelokupan muzički život?
S obzirom na to da smo ansambl koji je u toku godine imao na desetine nastupa, kako u svom gradu, tako i van grada i države, i na hiljade pređenih kilometara, naravno da nam je doba korone promenilo način na koji se organizujemo i delujemo. Sa druge strane, trudimo se još uvek,jer doba korone i dalje traje, da što pametnije iskoristimo ove okolnosti. Akcenat je stavljen na rad sa mladim članovima, jer dug je i trnovit put od prvog tona do prvog javnog nastupa. Ponosna sam na podatke da smo tokom korona perioda u 2020. godini uspeli realizovati dva defilea (28.10.2020. i 30.12.2020.) i osvojiti prvu nagradu na onlajn međunarodnom takmičenj na Begej festu u Zrenjaninu. U jednoj reportaži o našem ansamblu iz oktobra 2020. našla se rečenica novinarke koju bih citirala: „Gradska muzika i u vreme korone, ne posustaje „.
Kako izgledaju probe u proteklih godinu dana kada se cio svijet okrenuo naopačke, da li ste se i vi promijenili ili je pak tradicija i ljubav prema muzici ostala netaknuta?
Probe se održavaju i tokom korona perioda, uvek u skladu sa preporukama i merama koje su varirajuće. Nije lako, zdravlje je ipak ispred svega.
Zbog čega vaše srce bira Herceg Novi?
Moje srce je najpre izabralo divnog Boža iz Herceg Novog, a zatim i Herceg Novi. U Herceg Novom rastu Božova i moja deca, Vladan i Milica, takođe članovi, muzičari Gradske muzike. Ima jedna rečenica dragog profesora Lazara Seferovića koju jako volim: „Nije zavičaj samo onaj otkud se polazi, nego i onaj gdje se dolazi… “ Moj drugi zavičaj je svakako Herceg Novi!
