На данашњој свечаности у Лепетанима, одговарајући на питања новинара везаним за Институт Игало, премијер Дритан Абазовић је поручио да ће га очувати, и поновио која су могућа рјешења.
Подсјетивши на недавну авансну уплату од 600 000 еура, Абазовић је поручио да таква помоћ не може дугорочно ријешити проблеме Института Игало, јер уствари помажу приватнике.
-Прву помоћ коју смо обећали смо и извршили. Опет ћемо им помоћи, али ни та наша додатна помоћ њима не може да буде пресудна, јер су они само у претходне двије – три године нагомилали 20 милиона еура дугова. Власништво Института „Др Симо Милошевић“ није само државно. Ми, када „упумпавамо“ новац помажемо приватнике који леже и чекају да држава ријеши и њихов проблем. Ја мислим да је те неодрживо.
Поновио је да су могуће двије варијанте, те да треба подићи ниво услуге и вратити Институт на старе стазе успјеха, што није лако изводљиво.
-Једна солуција је да држава откуипи све акције, да буде стопроцентни власник и да носи потпуну одговорност за Институт „Др Симо Муилошевић“, а друга да држава да свој удио, наравно уз уговор који би значио да заштитинмо све раднике, да заштитимо здравствени туризам у Херцег Новом и да онда очекујемо од неког другог да „упумпа“ велики новац како би се Институт Игало вратио на стазе славе и био оно што треба да буде. Морамо направити да он има најмање четири звјездице, а ако неко мисли да се то може направити тек тако, то је немогуће.
Абазовић је прокоментарисао и питања у јавности како то да држава има пара за трајекте, а нема за Институт Игало, истичући да је рачуница јасна.
-Ја разумијем потребу да се људи политички обрачунавају, али какве везе има трајект са институтом Игало?! Трајект сваки дан „прави“ 25 000 еура. Ако Институт Игало сваки дан може да направи милион еура држави, ми ћемо наћи 50 милиона да уложимо у њега. Али, ако ми дамо новац, а све се исто настави, онда ће неко нас да упита за одговорност. Тако да, ми ћемо им поново помоћи, а надам се да, кад се направи нова Влада, да ће се ићи у једно од ова два рјешења, пошто лично треће не видим. Једно је да ми откупимо акције других и имамо стопроцентно власништво Института Игало, располажемо потпуно сами имовином и свим осталим, укључујући дугове, и друга варијанта је да се ми одрекнемо нашег дијела и да самим тим одговорност адресирамо на некога ко би био власник.
Абазовић је додао да ће та одлука бити донесена брзо, те да би он лично волио да држава откупи остале акције, али и да је најважније да Институт буде функционалан.
-Али, треба видјети по којој цијени, зато што је имовина Института огромна и зато што мислим да се уз прави менаџмент може валоризовати на потпуно исправан начин. И, уколико би требали да идемо на сегментацију, да идемо у сегментацију само једног дијела којим би се рефинансирао други дио. Мислим да би то било најбоље, али генерално то је мање важно од онога да имамо функционалан Институт, поручио је Абазовић.
Да ти објасним, није теско..
Откупис акције, будес 100% власник, стару фазу са зградом продас за реновирање за неки хотел, отплатис дугове, отпустис 100-150 радника који не раде ниста, направис факултет да инвеститор који улози зна да це имати кадар и за будуцност! Доведес Институт на 4+ звјездице које це бити на понос граду и цјелој дрзави! Треба да се улози мозда 30 мил, али то су паре које це се брзо вратити кроз концесију, порезе.. Само треба воља, а не популизам!
Непримјерен став о Институту Игало г. Абазовица. Дневни приход Института, кад ради у пуном капацитету, није ништа мањи од поморског саобраћаја и то би премијер могао знати кад би га интересовало. Било би добро и да се информише о генези дуга Института прије него изадје у јавност са оваквим изјавама. Недопустива ароганција обојена политиком премијера, министра финансија и министра здравља
Дај питајте Спајића ста мисли и да ли мисли да Институт стави у надлежност државе !