U neobičnoj i simboličnoj atmosferi, odnosno na plovidbi zalivom u večernjim satima, uz svejtla grada u pozadini, predstavljena je zbirka pjesama kratih formi „Karatoč“ Novljanke Ksenije Matović. Na promociji su, uz autorku, govorili recenzentkinja i dobitnica nagrade „Ben Akiba“, prof. Svetlana Gradinac, mr Gordana Porobić Krcunović i akademski slikar, mr Vojislav Kilibarda, čija slika „Sanjar“, krasi korice zbirke. Stihove je čitala Dragana Vlaović, glumica Hercegnovskog pozorišta.
Zbirku karakteriše 49 pjesama napisanih u maniru haiku poezije, u kojoj dominiraju primorski, kao i motivi žive i mrtve priodre, ali i odsustvo ljudi.
Gradinac zapaža da je Ksenijina poezija čistih slika, njeni deskriptivni pejzaži su negdje između Dalijevih mrtvih priroda i Lubardinih mediteranskih slika, a u stvaranju slike ona koristi sve da bi izazvala čulne, mirisne, vizuelne i auditivne senzacije.
– Njenoj leksici pripadaju slikovite riječi kojima ona oživljava atmosferu. Tu su i autentični bokeški izrazi, romanizmi koji su se ukorijenili u hercegnovski govor i čine ga koloritnim. Izuzetno vješta u građenju pjesničkih slika, ali škrta na riječima, oslobađa ih ukrasa, nema rime, suvišnih pridjeva i priloga da bi ih ogolila u potpunosti da same sobom isijavaju energiju – navodi ona.
Kohezivno tkivo, kako je kazala Gradinac, čine slikoviti mediteranski izrazi: jugo, ponistra, tiramol, divlje narandže, ribarske mreže, bura, vrša, murina, katarke, nješpula, jato inćuna, šume munike, mačkulja, vongole, palastura, čempresi, brodski zvonac, morač, tondo, barbuni, bove i slično.
Prema riječima Porobić Krcunović, u poeziji Ksenije Matović, po formi i tematski dva su osnovna pokretača poetike: patos i fizis.
– Patos, odnosno patnju, autorka iscjeljuje fizisom, uranjanjem u morske dubine i morski beskraj. NJjene pjesme su zapravo kratke forme, u kojima ona sa nekoliko riječi izražava svoj doživljaj, ali svaka riječ je bremenita značenjem toliko da se može mjeriti morskim dubinama i morskim beskrajem – kazala je ona.
Korice zibirke „Karatoč“ krasi slika „Sanjar“ iz 2004. godine, akademskog slikara Vojislava Kilibarde, za kojeg Matović otkriva da je jedan od prvih čitalaca stihova koji se nalaze u ovoj knjizi. On je i izabrao motiv za korice, riječ je o autoportretu, a na promociji je otkrio šta ga je na to navelo.
– Za sve stihove upravo je jednostavan portret tog sanjara, jer svi mi umjetnici stvaramo iz tog polusna ili nekog sopstvenog, nazvaću ga, ludila ili povišene temperature. Ova slika se sama nametnula da krasi knjigu Ksenije Matović. Bilo mi je zadovoljstvo poziv da opremim korice njene knjige – naveo je Kilibarda.
Njegova slika krasi još jednu knjigu Ksenije Matović, a riječ je o zborci „Orfeonautika“ iz 2013. godine.
Zbirka „Karatoč“ objavljena je u izdanju MediaSfere iz Beograda, a najstariji književni portal na Balkanu, Hiperboreja, uvrstio ju je u top 10 knjiga za ovu godinu na prostoru bivše Jugoslavije.
